Текст песни Rob De Nijs - Roman, слова песни Rob De Nijs

Текст песни Rob De Nijs - Roman

Rob De Nijs - Roman слова песни

Rob de Nijs RomanLiefde is niet voor mijAls je weg wilt ga dan maar gauwik had gehoopt dat ik tot rust kwam bij jouwmaar misschien is het waar wat je zeijij bent het niet voor mijJij had die warmte waar ik zo van houmaar d`r is veel meer wat verloren ging met jou`k wilde geloven en dat is voorbijliefde is niet voor mijliefde is niet voor mijIk ken mijzelf niet ik was altijd heel koelnu zit ik zomaar met veel te veel gevoelvergeet mijn zwakte en laat me weer vrijjij was het niet voor mijliefde was niet voor mijniets gewonnen en niets kwijtniets wat ik jouw verwijtik leef maar met de dagik heb jouw sporen uitgewistje spullen in een kistwie had dat ooit gedachtik hou mijn hart vast als ik jouw weer zieik hou mijn hart vast als ik jouw weer zies`avonds hoor ik nog jouw stemgeeft niet met wie ik benwant ik ben nog steeds van jouwmaar jij die alles van me wistweet niet hoe ik je mishoeveel `k nog van je houik hou mijn hart vast als ik jouw weer zieik hou mijn hart vast als ik jouw weer zieik hou mijn hart vast als ik jouw weer zieIk geloof in jou`t Spoor van de sleur is bekendaan de eentonigheid raak je gewend`t is anders nu jij bij me bent oh jaik geloof in jouik reed het geluk steeds voorbijmaar jij trok aan de noodrem voor mijik sta daar met jou ik ben vrij oh jaik geloof in jouik dacht altijd dat het wel redelijk gingmaar werd ik wakker in het holst van de nachtdan zag `k mezelf in een lege coupvan een trein waarop geen sterveling wachtik reed het geluk steeds voorbijmaar jij trok aan de noodrem voor mijik sta daar met jou ik ben vrij oh jaen ik geloof in jouik dacht altijd dat het wel redelijk gingmaar werd ik wakker in het holst van de nachtdan zag `k mezelf in een lege coupvan een trein waarop geen sterveling wachtvan een stil en vergeten stationvoert een nevelig pad naar de zononzeker maar ik kijk niet meer om oh neewant ik geloof in jouAls je slaaptals je slaapt kan ik uren naar je kijkenik heb jouw dan zo ademloos liefzo ver weg dat geen mens je kan bereikendroom van mij alsjeblieftnu zie ik met het maanlicht op ons beidenschaduw daar waar de eenzaamheid wachtwoorden die `k overdag niet goed kan vindenfluister ik elke nachtjouw hand even op de mijnemijn stem als jij het niet meer weetwij zijn vriendjes voor het levenen daarnamaar voor nu wil ik nachtwacht over jouw zijnvoel ik zelfs iets voor eeuwige trouwelke dag elke toekomst ieder eindedroom maar ik hou van jouals je slaapt kan ik uren naar je kijkenik heb jouw dan zo mateloos liefzo dichtbij maar geen mens kan je bereikendroom alsjeblieft van mijdroom alsjeblieft van mij`N beetje meervriendin van mij lieve vriendinze begrijpen me nooit als ik zo beginvriendin ik weet het ook niet goedhoe je `n vriend die `n vrouw is nou noemen moeten niemand gelooft me maar toch is het waarwe hebben nog nooit iets gehad met elkaarvriendin van mij je bent altijd weeralleen een vriendin met een beetje meerik was met een stel mensen in de stader was een dame bij waar ik wel trek in hadwe zaten met z`n allen op een terrasik vertelde haar net hoe leuk ze wasen toen sprong jij ineens op m`n schootde tafel ging om de verwarring was grootjij begon me geweldig te zoenenhet bier zat iedereen in haren en schoenenvriendin van mij daar was je weerlieve vriendin met een beetje meerik zat onder jouw en onder het bierdie lekkere dame had geen plezier`Hypocriet ! je had niets met haarjullie zitten de hele tijd aan elkaar`vriendin van mij je maakt het weerje zei mij net dat beetje meermaar jij was degene die wel iets deedtoen de rest mij mooi de straat op smeetik ging kapot `k was zover heenze dachten die redt het wel alleennatuurlijk iemand met zoveel verdrietdat is zo leuk gezelschap nieten dan heb ik ook nog te horen gekregenstel je niet aan je kan er best tegenje deed me in bad je deed me in bedde ochtend daarna heb je koffie gezet`k sliep in je armen die ene keertoen was je net dat beetje meerwat jullie niet snappen is natuurlijk weerdat er vriendjes zijn en een beetje meervriendjes en soms een klein beetje meeren soms een heel klein beetje meerVoor `n anderliefde is wat je voelt voor een anderdie ineens zoveel meer is voor jouwdat heel gewone ineens verlichtje vindt je dromen in een gezichtdat is misschien wat liefde isliefde is wat je haast niet kunt noemenals je weet dat je kwetsbaar mag zijnniet langer eenzaam voorbij de schijnen durven wennen aan samen zijndat is misschien wat liefde isniet langer eenzaam voorbij de schijnen durven wennen aan samen zijnwie zal het zeggenwie weet precies wat liefde isBlijf je bij mijik werd vijftien jaar die zomerdat mijn ouders gingen reizenik zou op het huis gaan passennatuurlijk moest ik me bewijzenen het was of het vanzelf gingtoen ik jouw heb meegenomenin het westen werd de hemelviolet boven de duinenen er viel een vreemde stilteover dennenbos en tuinenen ik zag iets in je ogendat me zo onzeker maakteen we keken naar benedenen jouw hand lag in de mijnenet als duizend jaar geleden en je vroegblijf je bij mijwanneer het donker wordteerst was alles even prachtigmaar daar leer je gauw aan wennenen jij bleef niet lang het meisjedat ik graag had leren kennennu komt steeds meer koude argwaanen meer afstand in je ogenje gezicht verliest het zachteen je mond verteerde bogenen we hebben op een avondvoor het eerst gemeen geslagenen daarna was het stiltevol onuitgesproken vragenblijf je bij mijwanneer het donker wordtmisschien komt er eens een zomerdat we over alles heen zijnmisschien voor ons beide samenmisschien zullen we alleen zijnmaar we zullen elkaar kennenen ons weten aan te passenongelukkig of gelukkig hoe dan ookals we weer onder de hemel staandan is het bij ons afscheidof we blijven samen doorgaanen dan is het ook voor altijdmaar we weten wat we dedenen jouw hand ligt in de mijnenet als duizend jaar geledenblijf je bij mijwanneer het donker wordtLaat me niet alleenlaat me niet alleen toe vergeet de strijdtoe vergeet de nijd laat me niet alleenen die domme tijd vol van misverstandach vergeten want het was verspilde tijdhoe vaak hebben wij met een snijdend woordons geluk vermoord kom dat is voorbijlaat me niet alleenlaat me niet alleenlaat me niet alleenlief ik zoek voor jou in `t stof van de wegende paarlen van regen de paarlen van dauwik zal heel m`n leven werken zonder rustom jouw licht en lust goud en goed te gevenik sticht een gebied waar de liefde droomtwaar de liefde loont waar jouw wil geschiedtlaat me niet alleenlaat me niet alleenlaat me niet alleenlaat me niet alleen ik bedenk voor jouwoorden rood en blauw taal voor jouw alleenen met warme mond zeggen wij elkaareens was er een paardat zichzelf weer vondook vertel ik jou van de koning diestierf van nostalgie hunkerend naar joulaat me niet alleenlaat me niet alleenlaat me niet alleenwant uit een vulkaan die was uitgeblustbreekt zich na wat rust toch het vuur weer aanen op oude grond ziet men vaak het graanheel wat hoger staan dan op verse grondhet wit mint het zwart zwakheid mint de krachtdat licht mint de nacht mijn hart mint jou wachtlaat me niet alleenlaat me niet alleenlaat me niet alleenlaat me niet alleen nee ik huil niet meernee ik spreek niet meer want ik wil alleenhoren hoe je praat kijken hoe je lachtweten hoe je zacht door de kamer gaatnee ik vraag niet meer ik wil je schaduw zijnik wil je voetstap zijn ik wil je adem zijnlaat me niet alleenlaat me niet alleenlaat me niet alleenBoBoze zeggen dat jij eenzaam benth Boik heb je nauwelijks gekendje was nooit bang alleen te zijnmaar wat nuben je echt vergeten waar ik benBoik was zo blij dat jij bestondwant jijjij geloofde dat ik alles konje zei je maakt het zonder mijnaar de topliever zat ik met jou aan de grond(refrein:)als ik van jou zingdan is het toch met iets van ach misschienh h Boik mis je meer dan ooiten wat er fout gingwe waren veel te jong om dat te zienh h BOouder werd ik nooitBoik woon weer net als jij alleen`t was mooimaar ook die nieuwe vlam verdweenik was een dromer en een clownvolgens haarBo kom terug we horen bij elkaar(refrein)ik was een dromer en een clownis dat waarBo kom terug we horen bij elkaarEnz.`N schaduwze weet dat hijhaar hart misbruiktmaar als hij gaatdan slaapt ze met zijn hemdomdat dat naar hem ruiktsoms blijft hij wegwat zijn ze vrijmaar zij zit thuiswant uitgaan vindt ze nietszonder hem erbijen ze kijkt om zich heenze is veel meer dan alleenze is z`n schaduw en zijn helftmaar hij verdwijnten waar blijft zij dan zelfze voelt dat hijhaar zo vergeetze wacht en wachtmet opgestoken haaromdat dat hem iets deednog vaak denkt zijaan hoe het wasmaar op een daggooit zij z`n foto wegen pakt opeens haar tasen het geeft niet waarheenze is veel liever alleenze is geen schaduw en geen helftmaar zo veel meerverborgen in zichzelfen het geeft niet waarheenze is veel liever alleenze is geen schaduw en geen helftmaar zo veel meerverborgen in zichzelfze geeft weer om zichzelfze is geen schaduw en geen helftmaar zo veel meergevonden in zichzelfze houd weer van zichzelfNa `t feestop `t grasveld in de regenliggen sporen van `t feestlege flessen vuile tafels achhet is te gek geweestik lig op iemands kussenop een drank- en as-tapijtwant als er al een bed is hierdan is het toch niet vrijen ik denk meisjemeisje waar ben je naar toemeisje zie je niet wat je me doetwat zou je zeggen als ik na dit feestbij je aanwip en je vraagh hoe heet jeen wat doe je vandaagde kaarsen en de lampionzijn stuk en uit en natmaar gisteravond wezen zede plek aan waar ze zaten ik met al m`n praatjeswist geen woorden meer voor haarmaar wat ik deed en waar ik keekik voelde zij is daaren ik dacht meisjemeisje waar ga je naar toemeisje zie je niet wat je me doetwat zou je zeggen als ik heel erg diepin je glaasje kijk en vraagh hoe heet jeen wat doe je vandaagen murengrijze ochtendin dit uitgefeeste huiser wacht geen mens op mijen zij heeft zij wel iemand thuisik zoek mijn autosleutelsen ik trek mijn laarzen aanvanochtend heb ik voor het eersteen echte reden op te staanwat zou je zeggen als ik bij `t ontbijtuit je eitje kruip en vraagh hoe heet jeen wat doe je vandaagh hoe heet jeen wat doe je vandaagL.A.T.twee uur s`nachtsde deur sluit achter jouik blaas de kaarsen uithet bed is nog warmen ruikt naar man en vrouwen onze plaat draait doormuziek voor tweeheeft plots`ling geen doelen het speelt in de leegtedie ik voelm`n hart schreeuwt om jouik wou dat je bleefik droom maar ik hou m`n mond dichtik wacht op jouen speel dat ik leefmaar zet de klok stil tot jij komtde tijd stil tot jij komten weet dat `t zoniet langer kanik lig op de banken ik wacht op de dagdie zinloos naar jou komthet eerste lichtvalt op jouw lege glasen doet me denkenaan je mondik zeg het je nietzolang we samen zijnmaar jou vrije jongenheeft n groot geheimm`n hart schreeuwt om jouik wou dat je bleefik droom maar ik hou m`n mond dichtik wacht op jouen speel dat ik leefmaar zet de klok stil tot jij komtde tijd stil tot jij komten weet dat `t zoniet langer kanik zet de klok stil tot jij komtde tijd stil tot jij komten weet dat `t zoniet langer kanVoor Robbertwat moet jij met wijze raadin de lente van je levenwie weet hoe het verder gaat`k heb zoveel aan jou te gevenmaar je slaapt nog en je droomtvan de hemel die jij kentdus ik vraag zolang aan Goddie weet wat jij voor mij betekentspaar hem elke lange nachtelke angst die ik gekend hebzeg hem dat er iemand wachtiemand die hem overeind helptneem hem nooit de dromen afdie ook ik als jongen haden geef hem alles wat u gaftelkens als ik daarom baden m`n dagen in de zonal m`n zorgeloze zomerstoen ik elke kant op konen de regen nog moest komenzijn voor m`n zoon net als de dagwaarop hij weet waarvoor hij leeften dat ondanks bitt`re kouelke winter toch ook zin heeft

Другие песни Rob De Nijs:

Rob De Nijs - Roman
прямо сейчас 271,00 (не задано)

Rob De Nijs

Roman

Текст песни Rob De Nijs - Roman

Другие песни Rob De Nijs:

Похожие артисты: