Текст песни Frank Boeijen Groep - Aprhodite
Frank Boeijen Groep - Aprhodite слова песни
Sommigen zeggen dat liefde een leugen isDat Aphrodite niet uit de zee werd geborenSommigen zeggen dat haat de waarheid isJammer voor hen maar die zijn verlorenEn ik weet niet goed bij wie ik hoorIk loop er maar wat tussendoorHet is better dat ik mezelf niet zo goed kenNu ik eindelijk zie wie je werkelijk bentHet kan zijn dat liefde een vermomming isEn dat alles een schaduw isVan de werkelijkheidHet kan zijn dat vriendschap een excuus isOm jezelf niet te verliezen in eenzaamheidEn ik weet niet goed wat ik denken moetVrienden genoeg zelfs in overvloedIk zeg dit met een trillende stemNu ik eindelijk zie wie je werkelijk bentIn elke voorbijganger schuilt een vriendWanneer zijn wij zo vervreemd van elkaarIs het de angst voor bezit of voor verliesMisschien zijn we daarom wel zo bang voor elkaarIk zou kunnen zeggen dat ik alles hebIk zou kunnen zeggen dat ik niet verloren benWant weet je dat ik vertrouwen in je hebNu ik eindelijk zie wie je werkelijk bentJe weet ik ben en man van weinig woordenAls het gaat over het diepste van de zielMaar sinds de dag dat je mijn hart doorboordeViel die angst zo maar in het nietEn hier staan we dan aan de kust van de zeeDaar heb je het schip en het neemt ons meeMisschien brengt het gelukMisschien doet het pijnAls we eindelijk zien wie we werkelijk zijnAls we eindelijk zien wie we werkelijk zijnEn er geen middelen meer voor nodig zijnGeen stof geen geest niets van het aardse bestaanMaar voor eeuwig in het onbekende zijn opgegaanDan leven we voort als een oude legendeWaar `s avonds aan tafel van wordt verhaaldEn ik hoop dat degene die de verteller isEindelijk ziet wie hij werkelijk isAls we eindelijk zien wie we werkelijk zijn